Over mij
Ik werk sinds 2010 als zelfstandig verpleegkundige omdat dit mij meer vrijheid geeft mijn eigen werk in te delen en omdat ik als zelfstandige de kwaliteit kan nastreven die ik beoog. Ik heb een brede ervaring in het werkveld.
Ervaring
Ik ben gestart in 1984 in het ziekenhuis als A-verpleegkundige. Daar trok de begeleidende kant van het omgaan met mensen in moeilijke omstandigheden als ziek zijn, onzekerheden, mij erg aan. Mij werd geadviseerd om me daar meer op te richten om mijn kwaliteiten uit te bouwen. Ik heb toen gekozen voor ”Inrichtingswerk” (1986-1989) en de functie van begeleider in plaats een opleiding tot B-verpleegkundige. Het gaat er om in welke setting je je het gelukkigst voelt en het liefst werkt. Voor mij was dat in de maatschappij en het liefst preventief. Ik heb verschillende kanten bekeken. Basisvoorwaarden zoals wonen en werk boeiden mij, ik heb meegedaan met een project binnen het sociaal cultureel werk. Daarnaast heb ik als begeleider gewerkt met kinderen en met mensen met een verstandelijke beperking. Organisaties boeiden mij ook. Vooral het analyseren van processen die wel of niet vruchtbaar waren.
Doorstuderen was daarna een bewuste keuze. Ik heb de hbo-opleiding voor verpleegkunde gedaan (1989-1993) en heb de zijweg om een universitaire studie te gaan doen na mijn propedeuse (dit was aanvankelijk het plan, ik wilde psychologie gaan studeren) links laten liggen.
Tijdens de HBO-V was ik geïntrigeerd door het financieringssysteem in de zorg. Toen ook al een big issue. Ik studeerde af op verpleegkunde, economie en organisatiekunde. Maar ook het hele verpleegkundig proces interesseerde mij. Het bewust hanteren waar je in de zorg mee bezig bent. En vooral het filosofische element, contact met mensen, komen tot de kern van het mens zijn. Mijn laatste stage was in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking en gedragsproblematiek. Ik heb mijn eindverslag gemaakt over communicatie, met name non-verbale communicatie!
Verpleging en begeleiding
Het werkveld wat ik daarna ontdekte betrof een combi van verpleging en begeleiding, mensen met een langdurige zorgvraag hadden mijn grootste aandacht. Juist de afhankelijke positie deed een appel op mij om met graagte mijn vak te profileren; wat goede zorg werkelijk was. Daarnaast, het zelf vormgeven, nieuwe dingen opzetten (het ondernemerschap zat er al in) kreeg ruimte door een nieuwe afdeling op te zetten binnen een instelling voor een doelgroep, die toen geen dagbesteding had.
Mensen in hun kracht zetten (vele vrijwilligers matchen met zorgvragers), stagiaires begeleiden om de juiste beroepsvaardigheden te ontwikkelen, zorgvragers nieuwe (ontwikkel) mogelijkheden aanbieden, dat was werk met heel veel voldoening. Maar ook een stuk creativiteit kon ik kwijt. Vormgeving, inrichting. De veelzijdigheid heeft mij altijd zeer getrokken.
De volgende opleiding was de Lerarenopleiding Verpleegkunde (2001-2003). Mijn mentor in de opleiding zag sterke kwaliteiten als coach bij mij. Ik heb korte tijd lesgegeven. Eerst op de HBO-V aan niveau 5 en op het ROC aan niveau 3. Ook daarin weer met aandacht voor sociale beroepsvaardigheden.
Ik heb daarna gewerkt met mensen met een lichamelijke beperking als persoonlijk coach binnen de dagbesteding. Ik heb geheugentraining en Goldsteintraining gegeven en gespreksgroepen geleid. Ook heb ik een team gecoacht binnen een ouderinitiatief voor mensen met een verstandelijke beperking.
WIJKverpleegkundige
Sinds 2007 ben ik werkzaam als wijkverpleegkundige, eerst bij een instelling later als zelfstandige verpleegkundige. Ik onderhoud mijn verpleegkundige vaardigheden door regelmatig scholing te volgen. Daarnaast besteed ik ook aandacht om mijzelf als ondernemer in de zorg te ontwikkelen. Ik probeer bij te blijven bij in het veranderend zorglandschap betreft financiering, wet en regelgeving.
Ik vind het werk als wijkverpleegkundige heel prettig. Door bij de mensen thuis zorg te verlenen kan ik de positie innemen die ik jarenlang voorsta. Een bescheiden rol, dienstbaar in het leven van anderen. De cliënt centraal is een makkelijke kreet, maar ook daadwerkelijk de ander serieus nemen in zijn eigen keuzes lijkt voor vele zorgverleners niet makkelijk te zijn. Juist de zorgverlener, die geleerd heeft hoe het “moet” blijkt maar heel moeilijk die bescheiden rol in te kunnen nemen. En natuurlijk zijn er ook veel cliënten die onzeker zijn en advies van een professional zeer op prijs stellen. Toch geloof ik in eigen kracht en autonomie van de cliënt, om daardoor de balans in het leven terug te vinden om te gaan met lijden en verlies en andere moeilijkheden in het leven.
AMBULANTE BEGELEIDING
Naast mijn werk als verpleegkundige richt ik me de laatste tijd steeds meer op (ambulante) begeleiding. Ik merk daardoor dat ik meer evenwicht vind in werk wat ik leuk vind. Je staat in de begeleidende rol in mijn ervaring meer naast de klant dan in de verzorgende en verplegende rol.
